ทักษะการช่วยเหลือตนเองมีความสำคัญต่อชีวิตมนุษย์ในทุกช่วงวัย และถือเป็นพัฒนาการที่สำคัญด้านหนึ่งของเด็ก และเป็นทักษะพื้นฐานต่อพัฒนาการด้านอื่นๆ อีกทั้งเด็กต้องใช้ทักษะการช่วยเหลือตนเองไปตลอดชีวิต แต่เป็นที่ทราบกันดีว่าเด็กที่มีความต้องการพิเศษ มักมีข้อจ ากัดในการช่วยเหลือตนเอง ไม่สามารถประกอบกิจวัตรประจ าวัน ซึ่งเมื่อโตขึ้นปัญหานี้ก็จะกลายเป็นภาระสำหรับสมาชิกในครอบครัว ดังนั้นการพัฒนาทักษะการช่วยเหลือตนเองให้กับเด็กที่มีความต้องการพิเศษ ให้สามารถช่วยเหลือดูแลตนเองได้ในวัยเด็กบ้าง จึงเป็นสิ่งสำคัญมากอย่างหนึ่ง ผู้ที่เกี่ยวข้องและผู้ที่ใกล้ชิดกับเด็ก โดยเฉพาะผู้ปกครองและครูผู้สอน คือ ผู้ที่มีบทบาทร่วมกันพัฒนาทักษะการช่วยเหลือตนเองให้กับเด็ก เพื่อให้เด็กสามารถดูแลตนเองได้โดยไม่ต้องเป็นภาระของผู้อื่น